losercik

tanrı beni sınıyor.bundan supheliydim ama bugün emin oldum.anlattığım gibi ingilizceyle aramda büyük bir çekişme var .ben ne kadar ögrenmek istemezsem kendiside bana ögrenmem gereken durumlar yaratıyor.zaten işyerinde binbir türlü sıkıntı yaşamışım bir izin gunum var ondanda bir hafta boyunca yasadıgım yüzeysel sohbetler yerine konusmadan gecıreyım diyorum , mahallemdeki sık sık gittiğim bara gidiyorum , orda oturur konuşmadan birkaç bişey içer eve giderim diyorum.yanımdaki sandalyeye bir adam geliyor bidi bidi ingilizce bişey soyluyor gulumseyıp kafamı cevırıyorum.bana donup'' ingilizce bilmiyorsun sanırım ''diyor ve bunu hala ingilizce diyor , bende suratına bakıp ''a little'' diyorum.ama içimden ''bilmiyorum lan bilmiyorum nolucak dövücenmı he, vur hadı vur'' gıbı diyalog hayallerı kurup kafamda adamı tekmelıyorum.nedir bu ya .sanki ingilizce konusturma klub'ü gıbı birşey varda bu ay beni secmısler .her dakika yüzüme yüzüme vurup ogreneceksıın baskısı yapıyorlar.yok kardesim , ingilizce ögreten hap cıkana kadar ögrenmeyeceğım.rüyalarımda bile bir sürü sarısın , renkli gozlu , bej renkli dumduz kıyafet giyen salak ingilizler , yag satarım bal satarım' ı ingilizce soyleyip beni ortada izliyorlar sonrada 'hahaha stupid' deyip laylay koşarak gidiyorlar.ama bu gece hazırlıklıyım , birdaha oyle bırsey yaparlarsa 'fuck you' diyeceğim ve gidip alman bira evinde 'hay hitler' diye bağıracağım.hıh