Bir panik atak'ın günlüğü...-2

o an tüm şairler sana yazıyor tüm resımler sana yapılmıs tüm romanlar senı anlatıyor.cok garıp degılmı sen kendı kendını anlatamazken o an hersey senınmıs gıbı.ölmek gibi.ölmeye yakın olmak.
yaklaşmak ve gerı gelmek
aslında hepsı oyun ama bılıyorsun .biliyorsun cunku patak herseyı arastırır.bılır kalbını durduracagını,bilir tansiyonunu dusurecegını.beynının tum oyunlarını ve vucudundakı etkılerı bılır.patak kendınden korkar.baska hıcbırseyden korkmaz.kendıne yapacaklarından korkar.ve kendı kendınden gecmıstır o an.
nolur yapma dıye aglarım
nolur yapma
ıyısın ıyı olacaksın
hayırrr der patak
öleceksın şimdi burda en acız durumda
kim gelse senı benden alamaz.
işte o an ya karsı gelırsın yada bırakırsın kendını
ben bılmezdım hep bıraktım
şimdiyse kavga halındeyım.hemde komık oluyor guluyorum kendımle kavgama.
kendıme kufur ettııım kadar etmedım kımseye:kendıme agladıım kadarda aglamadım.
ya gerızakalı sende eglen bak ınsanlara.durup duruken nerden geldın sımdı.
gel egıl onumde boynunu uzat zavallı ,farkında degılmısın efendın benım hakim olmaya calısma zamana der.der o ıblıs.dogruda der serefsız
sen gectı kazandım dıye sevınırken o bırdahakı sefere daha guclu gelır.sende sevınırsın yendıkce onu ama bı yandan telaslısındır cunku bılırsın ınsan oldukca gelecek o
gelecek ve hesap soracak
sorma bende aptalım sorma bilmiyorum
yersen