konuşmak... sana konuşmak
izin verseydin bir kenarına konardım
istemezsen konuşmazdık, istersen herşeyi anlatırdım.dünü bugünü yarını ,izlediğim filmleri izlemek istediklerimi, korkularımı, heyecanlarımı ,beni ve seni ,en sonunda acımı,sonra gülerdik ,güldürmeyide becerirdim seni ama gülüşündeki içimi kaplayan sıcaklığı hissedince korkardın belki,çekinirdim.konuşmak,çok zor,hiçbir dilde bulamıyorum,dinliyorum ,sana anlatmak istediklerimi ifade eden hiç bir ses yok varsa da yanyana dizilmemiş,birleştiremiyorum.ağzım konuşmuyor ,kulakların duymuyor.buna bozulmazdım, yüreğim konuşurken kulaklarınla dinlemeyi denerdin.benimse, senden, ruhundan ve bedeninden başka hiç bir tınım yok artık.sesimi yutuyorum kanımda dolanıyor ismin.konuşmayı beceremedik,sevmeyi de...
